Winnaar “Italiaans Restaurant van het Jaar 2016”

Foto: Da Braccini

Op 12 september j.l. vond de uitreiking van de prijzen (Juryprijs én Publieksprijs lezers van het blad Italië Magazine) voor Italiaans Restaurant van het Jaar 2016 plaats in het Hilton in Amsterdam.
Restaurant Da Braccini in Den Haag werd dit jaar de keuze van de juryleden, en terecht. Als jurylid heb ik met veel plezier bij Da Braccini gegeten en mijn stem gegeven. Alles klopte, gewoon, en onderaan kun je mijn recensie lezen.

De publieksprijs is gewonnen door restaurant Jammo Jà in Beesd.

Op deze zwoele zomeravond is ook de prijs voor “Frans Restaurant van het Jaar 2016” uitgereikt, via de lezers en de jury van het blad Leven in Frankrijk.

Wat een prachtfeest is het geweest! Ik heb ervan genoten. En we hebben nog langer plezier van deze mooie avond gehad dankzij de fantastische goodie bag van Mr. Goodiebag. De heerlijke olijven van Olives & More zijn hier niet verbeeld omdat ik ze heel snel heb verorberd, zo lekker waren ze.

Hier mijn recensie voor het restaurant van chef Monica Braccini. Met dank aan mijn tafelgenoot die me geholpen heeft met proeven. 🙂

**********************************************************

Da Braccini

Een avond bij Da Braccini is als een warm bad. De gastvrijheid van de dames (er zijn praktisch alleen maar dames in de zaak, van gastvrouw Thecla tot de dames in de bediening en in de keuken, met af en toe de zonen van eigenares/chef Monica die komen helpen als het druk is) is fantastisch, niet geforceerd en echt vriendelijk.
Je kunt zien dat dit vooral een buurt-en-vaste-klanten-restaurant is, geen trendy eettentje waar bijna alleen maar hipsters, toeristen en dagjesmensen komen: meerdere gasten worden door Monica & collega’s erkend en zeer vriendelijk (zo niet met een omhelzing en een zoen) ontvangen. Dit is een restaurant waar je – terecht – graag terugkomt, en dat merk je aan het aantal mensen, dat duidelijk al eerder hier is geweest.

Voor mij is het de tweede keer. De eerste was in 2012 en toen was ik al onder de indruk van Monica’s kookkunsten. Nu in 2016 nog meer.
Haar keuken is nog verfijnder dan toen, en toch heel simpel en huiselijk. Let op, “simpel” en “huiselijk” zijn in Italië géén synoniem voor “zo zo”, “niets bijzonders” of “amateuristisch”. Zoals jullie goed weten zijn er in mijn land menige Italiaanse thuiskoks die makkelijk in een restaurant zouden kunnen werken, qua skills, smaakcombinaties en talent. Monica is een professional met de magic touch van de Italiaanse mamma, en dat is wat mij betreft een groot talent.
Het heerlijke brood wordt vers gemaakt en de kaart is klein, overzichtelijk en toch gevarieerd en spannend. De antipasti misti (gemengde antipasti met drie keuzes: vegetariano, met vleeswaren en met vis) zijn smakelijk, veelzijdig en vooral royaal: een bord vol lekkernijen waaronder een van de beste frittata’s die ik ooit heb mogen eten (en ik ben een grote frittata fan), aubergineblokjes die perfect gebakken zijn zonder vettig te smaken, een delicate courgetteflan met robiola crème die je ook als aparte antipasto kunt bestellen, een heerlijk aardappeltaartje met heel veel laagjes, en dan olijven, borettane uitjes, ovengebakken paprika’s, octopussalade en een supersimpele en toch heerlijke insalata di riso (rijstsalade), de laatste echt buonissima (hier zie je echt het talent van een chef, als iets zo simpel en “gewoon” als een insalata di riso zo bijzonder lekker wordt gemaakt).

Dan de primi. Een van de leuke dingen van het menu is dat je ook mezze porzioni (halve porties) van de verrukkelijke primi kunt bestellen. Heel handig als je ook een secondo en een dessert wilt bestellen, zodat je niet meteen vol raakt van de pasta’s. Bovendien heb je voor de primi nog een leuke mogelijkheid: de duetto di pasta, twee door de chef gekozen primi geserveerd naast elkaar in mooie vierkante borden (ook halve porties).
We nemen 3 halve porties met z’n tweeën: de verrukkelijke pasta del giorno (ravioli met ricotta en citroen), heel bijzonder door de delicate smaak en de krokante kruimeltjes van speltbrood i.p.v. geraspte parmezaan, de raviolacci gevuld met Piemontees stoofvlees, parmezaan en spinazie en de trofie met de fantastische “pesto alla Monica“, een pesto van courgette, walnoten, cannellini bonen, munt, basilicum, rood pepertje, citroenzest en zoute ricotta. Hier ontdek je de Toscaanse roots van Monica, dochter van een Toscano pur sang (die ook eigenaar was van een van de eerste Italiaanse restaurants van Den Haag, Marco Polo…): het gebruik van bonen. Toscanen zijn boneneters en cannellini zijn perfect om een nog rijkere en romigere textuur aan deze pesto te geven.
Niets blijft over, alles is op. Mijn tafelgenoot, geboren en getogen in Zuid Italië, is helemaal weg van de tomatensaus van de raviolacci piemontesi. Hij doet even zijn ogen dicht en zegt: dit is écht comfort food, de smaak van thuis. Een groter compliment kun je een Italiaanse kok niet maken!

Als secondi nemen we een botermals kalfsvleeslapje met druiven afgeblust met grappa, plus de vis van de dag, sliptong in een heerlijk sausje met tomaatjes, verse kruiden en een paar dotjes kruidencrème. Erbij perfect gebakken (maar dan echt perfect) aardappeltjes met rozemarijn en zeer al dente groente. Simpel en verrukkelijk.

Foto: Da Braccini

Ook de wijnkaart is goed: niet al teveel wijnen, wel van goede wijnhuizen en met genoeg keuze en smaakvariaties. Plus een van de goede Prosecco’s van Sacchetto. Nog een pluspunt: “plat” water komt gewoon uit de kraan, in een karafje met verse munt. Aandacht voor details en – heel attent – geen onnodige kosten voor de gasten.
De dolci en patisserie zijn van de hand van Bianca, de pasticcera die Monica, die niet zo weg is van desserts maken, in dienst heeft genomen. We zijn al meer dan vol en delen een chocolade-vijgen ganache taartje met crumble van hazelnoten. Ontzettend lekker en precies zoet genoeg zonder mierzoet te zijn. Exact waar we van houden.
Nog een espresso en dan rollen we naar huis met een grote glimlach op onze gezichten.
Alles klopte gewoon.
De gastvrijheid, het eten, de wijnen en de ambiance. Dat is ook onze conclusie: alles klopt.
En dat is voor ons een eerste plaats waard.

Winnaars van Publieksprijs en Juryprijs, resp. Jammo Jà en Da Braccini. Foto: italiemagazine.nl